‘Het vasten en het werk doen me goed’

18 apr 2023

Hoe combineer je tijdens de ramadan het vasten met je werk als pedagogisch medewerker of pedagogisch expert? Nafiesha Jarmohamed (links op de foto) en Nurseli Simsek (rechts op de foto) vertellen over hun beweegredenen, collega’s, het Suikerfeest en hoe belangrijk je mindset is tijdens de vastenmaand: ‘Als je iets wil, dan lukt het!’

Hoe doen jullie dat: vasten en werken op de groep?

Nurseli: ‘Ons beroep is fysiek gezien best wel pittig, maar ik ben er zó dol op dat ik de fysieke kant vaak vergeet. Er zijn op een dag heel veel mooie momenten die voor afleiding zorgen. Daarom ben ik blij dat ik met de ramadan kan werken, want je aandacht is bij de kinderen. Het is eigenlijk een mindset. Als je iets stuurt met je psyche, gaat het goed. Begin je ’s morgens met: ik heb honger, ik kan het werk vandaag niet aan, ik voel me moe – dat werkt natuurlijk niet. Ik kan de knop heel goed omzetten en zeg tegen mezelf: ik ga er vandaag voor, het vasten en het werk doen me goed! Aan het einde van de dag ben ik dan trots op mezelf.’

Nafiesha: ‘Het is zeker fijn om te werken tijdens de ramadan, hoewel ik ook druk ben tijdens mijn vrije dagen. Ik moet echt iets doen, anders duren de dagen wel lang. De eerste dag was zwaar, omdat ik ontwenningsverschijnselen had door cafeïnegebrek. Geen koffie, dat is best lastig. Vanaf dag twee had ik meer energie. Ik heb niet het idee dat ik minder hard werk, al is het fysiek inderdaad best een pittige baan, zoals Nurseli zegt. Maar ik houd voor ogen dat dit mijn eigen keuze is. Mijn collega’s moeten er dus geen last van hebben dat ik vast. Ik moet er gelijk bijzeggen dat ik het niet echt in de gaten heb dat het fysiek pittig is, omdat ik ’s avonds bijna altijd nog energie over heb om een uurtje te gaan kickboksen, ook tijdens het vasten doe ik dat vier keer in de week.’

Wat zijn jullie beweegredenen om te vasten tijdens de ramadan?

Nafiesha: ‘Allereerst is het vasten verplicht: het is de vierde zuil van de islam. De eerste is de geloofsbelijdenis, de twee zuil is het bidden, de derde armenbelasting en de vijfde is de bedevaart naar Mekka. Daarnaast vast ik om verschillende redenen. Fysiek voel ik me gezonder: afvalstoffen die je lichaam verlaten geven een soort detox-effect. Verder heb ik het idee dat ik door het vasten een mentale boost krijg en op spiritueel gebied voel ik me gelukkiger. Dan is er nog taqwa. Dat houdt in dat God aanwezig is. Dat besef ontwikkel je vooral tijdens het vasten. Taqwa is ontzag voor de grootsheid van God en weerhoudt je ervan om slechte daden te doen en de consequenties te ondergaan die daarbij horen. Dat motiveert mij om het juiste pad te bewandelen met meer diepgang, meer doorzettingsvermogen en meer opoffering.’

Nurseli: ‘Je staat stil bij alles wat je in je leven hebt bereikt en wat je allemaal om je heen hebt: de mogelijkheden die je hebt gekregen, je fijne familie. Het eten en drinken dat makkelijk te krijgen is. Voor dat alles ben je dankbaar en de hele maand spreek je die dankbaarheid uit. Doordat je overdag niet eet en drinkt, word je je daar extra van bewust. Daarnaast ben je ook bezig met zelfreflectie: welke positieve en negatieve eigenschappen heb ik nou? Hoe kan ik mijn negatieve eigenschappen omzetten in positieve? Je leert ook om geduld en discipline te hebben. Het is dus veel meer dan alleen het niet mogen eten en drinken.’

Houden jullie collega’s rekening met jullie tijdens de ramadan?

Nurseli: ‘Ja, zeker! Ik krijg gedurende de dag heel vaak de vraag of ik het niet vervelend vind dat er naast me wordt gegeten. Ik krijg complimenten: wat goed van je of wat knap dat je dit volhoudt. We hebben er vaak gesprekken over.’
Nafiesha:
‘Ik ben een van de weinigen die aan het vasten is op mijn werk. In mijn privé-omgeving, met name bij het kickboksen, zijn er meer vrouwen die aan het vasten én aan het sporten zijn. Mijn collega’s houden zeker rekening met de kleine dingen, zoals geen drinken aanbieden en geen ‘eet smakelijk’ zeggen als je met pauze gaat. Mijn vestigingsmanager had mij getagd in een bericht over de ramadan, wat ik heel lief vond. Uiteindelijk vind ik dat er niet per se rekening mee gehouden hoeft te worden dat ik vast. Zoals ik al zei: het is mijn eigen keuze.’

Hoe vieren en beleven jullie het Suikerfeest?

Nurseli: ‘Het einde van de ramadan ervaar ik als een mooie en fijne dag, we komen met de hele familie bij elkaar. Iedereen maakt wat lekkers. We starten met een uitgebreid ontbijt – er wordt niet alleen suiker gegeten hoor, ook gezonde dingen. Vervolgens gaat iedereen naar huis en ga je bij elkaar op bezoek, op de koffie. Dan neem je ook nog wat lekkers mee. Dan lunchen, op bezoek en avondeten en daarna sluit je de dag gezellig af. Het Suikerfeest duurt drie dagen. We vieren vaak de eerste dag uitgebreid met elkaar: dat is de belangrijkste dag, daar heb ik ook verlof voor gekregen.’

Nafiesha: ‘Vanaf dit jaar gaan we een nieuwe traditie beginnen. Met mijn kinderen ga ik naar mijn moeder waar we als familie bijeenkomen. We hebben lootjes getrokken, zoals mensen dat met kerst doen. We kopen cadeautjes voor elkaar en kleine cadeautjes waarmee we een dobbelspel spelen. Dit in combinatie met allerlei lekker eten en drinken. Ik ben van Surinaams-Hindoestaanse afkomst en in onze cultuur is het traditie om sawaiyan te eten, een gerecht op basis van melk, suiker, vermicelli, rozijnen en soms amandelen, een gerecht dat elk jaar op het menu staat. Een van de weinige zoete, want onze keuken is meer van de hartige hapjes.’

Voelen jullie de ruimte om te vasten bij Kindergarden en het Suikerfeest te vieren zoals jullie dat willen?

Nafiesha: ‘Voor mij is het vooral belangrijk om vrij te krijgen voor het Suikerfeest, soms is dat lastig omdat de dag van het Suikerfeest nooit helemaal voorspelbaar is. Afhankelijk van de maanstand valt het dit jaar op een vrijdag of zaterdag. Vrijdag heb ik gelukkig vrij gekregen.’

Nurseli: ‘Ja, er is zeker ruimte voor, het mag zelfs nog iets meer, maar dat kan ook met alle andere feestdagen natuurlijk. Ik denk dat er bij Kindergarden heel veel collega’s zijn die meedoen met de ramadan, en dan zou bijvoorbeeld de iftar, de gezamenlijke avondmaaltijd, een idee zijn. Alle collega’s zouden dan mee kunnen doen, niet alleen diegenen die vasten. Dat is goed voor de verbinding, maar ook fijn voor de collega’s die willen begrijpen wat deze uitingen van ons geloof betekenen en op deze manier kunnen aansluiten.’

Hebben jullie een tip voor pedagogisch medewerkers die vasten en werken?

Nafiesha: ‘Let vooral op je eetpatroon. Je hebt veel complexe koolhydraten nodig: fruit, groente, havermout, bonen, noten en daarnaast veel eiwitten. Ik drink vaak een proteïne-shake bij het eten in de nacht, dat geeft mij een boost. En ook je mindset is heel belangrijk: als je iets wil, dan lukt het!’

Nurseli: ‘Ja, werk aan je mindset. Als je start met: vandaag ga ik een goede dag maken met de kinderen, dan gaat het ook makkelijker. En probeer voor jezelf de rustmomenten uit te stippelen. We zitten vaak met de kinderen aan tafel en op de grond, neem die momenten voor jezelf. Het ligt er natuurlijk ook aan welke kinderen je op een dag hebt.’

Tot slot: wat willen jullie nog delen?

Nurseli: ‘Aan alle mensen die meedoen: fijne ramadan en een fijn Suikerfeest!’

Nafiesha: ‘Ja! Daar kan ik me helemaal in vinden.’


Nurseli Simsek is pedagogisch expert in Arnhem en Nafiesha Jarmohamed is senior pedagogisch medewerker en preventie coach in Almere.